Seni unuttum. Hergün geçtiğimiz sokaklardan geçerken aklıma hiçgelmiyorsun. Arkadaşlarla bana aşkını ilk kez kızaran yüzünle dolangözlerle ve tireyen ellerinle ellerimi avuçlarına aldığın o kafeyegittiğimizde seni hiç hatırlamıyorum... Sarılarak gezdiğimiz nehrinkenarından geçiyorum. Gözlerim uzaklara daldı bir an küçük ayrıntılargeçiverdi işte gözlerimin önünden. Öylesine. …seni unutamadığımdandeğil. Yağmur yağıyor ben oralardan geçerken... Seninle yağmurdansaklanmak için sığındığımız yüksek binaların altlarından geçiyorum. Bukez yağmura aldırmıyorum. Yanımda „yağmur bitsin sonra gideriz“ diyenkimse yok çünki. Yağmur yağıyor. Gözlerim yanıyor burnumun direğisızlıyor ama soğuktan. Eh malum havalar buz gibi...
……yalan söylüyorum galiba. Kendi yüreğime bile seniunutamadığımı itiraf etmiyorum hiçbir zaman. Az önce aynanın karşısınageçtim kendi gözlerime bakıpta „unuttum“ diyemedim. Bir nehir gibibirden bire taşan gözyaşlarıma yine engel olamadım. İçimde olan sevgini
yine dışa vurması mıydı bu yoksa senden kalan boşluğun verdiğiyalnızlığın acısı mı? Senin kadar kimseyi sevmedim. yillar geçmesinerağmen kalbimi isteyenlere veremedim. Denedim ama olmadı. Kimseyesenin hayalin hala yanımdayken tahammül edemedim.. Bilirsin kolaysevemem.. Eş adayları sevgili adayları …hiçkimseyi istemiyorum...Senin gibi olurmu ki bir daha? Ya sen? Yerime onu oturtturabildin mi?!Yüreğinde ben evinde bir başkası mı var şimdi? Beni unutmuş olsaydınhisseder miydim seni? Ne günah işledimde allahım bana böyle bir aşkverdi... Kendi kendime kırık dökük mısralar yazıyorum hiç kimseyeaçıklayamıyorum içimdeki duyguları. Biz birbirimizsiz olamazdık simdiise kavuşmamız imkansız. Sen imkansizlastırdın herşeyi.. Ah ne olurdu„senede bir gün“ de olsa görebilsem yüzüne yüzümü bir kez sürebilsemkokunu yine duyabilsem ellerini yüreğimde hissetsem… Şu an dizlerinindibinde olmak için nelerden vazgeçerdim bir bilsen…sadece Bir kez..