Sustum
Gidişinin ardından Sustum,
Seni çok seviyordum,
Konuşacak söz bulamadım,
Ağzımı bile açamadım...
Nasılda gittin anlamadım,
Gittiğinden beri karanlıktayım,
Sana doyarak sarılamadım,
Dondum kaldım ihanetine,
İnan ağlayamadım...
Sustum....
Gidişine Sustum!
Sevgime,kalbime,kendime bile Sustum,
Yaşadıkların arasında hani sondum,
Yalanlarına da karşılık vermedim Sustum....
Bazen en çok konuşulması gereken yerde susulur,
susulur çünkü söylenecek bütün sözler,
yüzünde tebessüm olur insanın,
ve kimse de sormaz ne demektir diye,
çünkü herkes anlar bir tebessümün, üzerine merhem sürülmesi olduğunu bir kalp yarasının,
kimse sormaz, neden susulduğunu,
çünkü susmak, en güzel konuşma biçimidir çoğu zaman.
Ama her ne olursa olsun,
bazen en çok konuşulması gerektiğinde susulur,
susulur ve yağmurların geçmesi beklenir.
beklenir,
yağmurlar diner, fakat
en çok konuşulması gereken yerde, konuşmaz kimse...
O tebessümler ve merhemler varken yürek sancıları için,
mevsimler böyle geçmeli mi,
yağmurlarla ve sessizlikle...
Sustum
Aslında ağlamak istiyordu.,
Anlatmak istedi,
Ağladı.
Kala kala bir çift gözüm kalmıştı,
Bakmak istedim.,
Yine ağladı..
Anladım..
Sustum!..